KAYIP

Bindik birlikte, diğerlerini andıran o Yaz gününde.
Belki bir hikayemiz olur diye.
Kaptan ve ben, düştük balıkların peşine,
Sonunda kendimizi bulma ümidiyle.
Tek bir balık bile misafir olmadı teknemize.
Evlerine yaptığımız onca şeyin üstüne, bakamazdık zaten yüzlerine.
Denizin ortasında, düşüncelerin ortasında kalakaldık günlerce.
“Neden balık yok denizde?”
“Nereye kayboldu birine gerçekten kendimizi açtığımız zamanlar? Şu an aklımıza gelmeyen o şarkı, yolunu unuttuğumuz ev, duyamadığımız ses… Bir yerden hatırlayacak gibi olduğumuz o insanlar, hepsi nereye kayboldu?”

Balıkları kaybedenler, kaptanı da kaybettiler denizlerden uzak bir köşede…
Bana daha fazla denizi sormayın, hatırladığım yalnızca küçük bir tekne.
Kaptanı güvertede, gülümsüyor yine.
İnanmazsanız fotoğraflara bakabilirsiniz, hepsi orada bir yerde.
Elimizde kalan, asla kaybetmeyeceğimiz bir hikaye.